sny i wzruszenia

Ja nie wiem co mi się dzieje w mózgu, to chyba przez rosnący poziom beta HCG, czy coś. Wzruszam się na reklamach Pampers i Bobovita, a dziś całą noc śniło mi się, że próbowałam moje dziecko karmić piersią i nie potrafiłam, i ono było głodne, i płakało, a ja nie wiedziałam co zrobić. To naprawdę dołujący sen. Pewnie wszystko przez to, że się wczoraj wieczorem naczytałam broszurek dla przyszłych mam, które dała mi Justyna. 

Dziś żyję w wielkim stresie, przez tę wizytę u ginekologa. Boje się, że coś może być nie tak. Jeszcze 5 godzin.

I jeszcze jedna sprawa:). Intensywnie zastanawiam się nad tym, czy lepiej znać płeć dziecka wcześniej, czy dopiero po narodzinach? Przedwczoraj dyskutowałam na ten temat z Izunią, ale do konkretnych wniosków nie doszłyśmy. W swoich rozważaniach jestem nawet skłonna pominąć sprawę koloru ubranek i wszelkich gadżetów, które należy zakupić przed narodzinami. Przecież prócz różowego i niebieskiego jest cała gama neutralnych pod względem płci kolorów. To zatem nie jest argument. Bardziej mnie zastanawia fakt, jaki wpływ na psychikę mojego potomka będzie miało utożsamianie go z płcią już w życiu płodowym. Udowodniono przecież, że dzieci zapamiętują muzykę, której mama słuchała w ciąży i potem łatwiej je uspokoić puszczając takiemu rozwrzeszczanemu dziecięciu najczęściej słuchane utwory. Więc (nie zaczynamy zdania od "więc" pani polonistko!) może jeśli będę wcześniej znała płeć bobasa i już w życiu płodowym będę mu przypisywać określone cechy właśnie z nią związane to moje dziecko wyrośnie na przesiąkniętego stereotypami związanymi z płciowością samca, czy tam samicę? Jakie trudne jest posiadanie czegokolwiek w brzuchu! I świadomość odpowiedzialności za ukształtowanie tego czegoś na zdrową społecznie jednostkę, najlepiej jeszcze w jakiś sposób się wyróżniającą.

Ola napisała mi ostatnio, że dzidzia ma generalnie przejebane i ja się z nią absolutnie zgadzam. Wszak matka polonistka, ojciec polonista i do tego całe grono cioć polonistek to dość specyficzne środowisko wychowawcze :) Przeciętną jednostką mój bejbiborn na pewno nie będzie:D!

A jeśli chodzi o mnie, to życie w absolutnej trzeźwości jest naprawdę straszne, straszne są poranki bez kawy i papierosów, straszne jest ciągłe szukanie wykrętów czemu się nie pije i nie pali i już nawet chciałabym mieć wielki brzuch, żeby wszystko stało się jasne.

Amen.

I módlcie się za wizytę u lekarza!